In vitro, czyli zapłodnienie pozaustrojowe, to metoda leczenia niepłodności, która od momentu swojego powstania przyniosła radość wielu parom na całym świecie. Technika ta polega na połączeniu komórki jajowej z plemnikiem w warunkach laboratoryjnych, a następnie przeniesieniu powstałego zarodka do macicy kobiety. Dzięki rozwojowi medycyny i biotechnologii, in vitro stało się bardziej dostępne i skuteczne, a także możliwe jest korzystanie z komórek jajowych lub nasienia dawców, co otwiera nowe możliwości dla par borykających się z problemami płodności.
Krótka historia in vitro
Pierwsze udane zapłodnienie in vitro miało miejsce w 1978 roku, kiedy to na świat przyszła Louise Brown, pierwsze “dziecko z probówki”. Od tego momentu technika ta ewoluowała, stając się bardziej precyzyjna i dostępna. Współczesne procedury in vitro charakteryzują się wysoką skutecznością i bezpieczeństwem, a liczba dzieci urodzonych dzięki tej metodzie rośnie z każdym rokiem.
Kiedy in vitro jest konieczne?
In vitro jest często stosowane w przypadkach, gdy inne metody leczenia niepłodności zawiodły. Najczęstsze wskazania do zapłodnienia pozaustrojowego to:
- Niewydolność jajników: Kobiety, które nie są w stanie produkować własnych komórek jajowych.
- Niska liczba plemników: Mężczyźni z bardzo niską liczbą plemników lub ich niewystarczającą ruchliwością.
- Zaburzenia owulacji: Kobiety, które nie mają regularnej owulacji.
- Endometrioza: Schorzenie, które może prowadzić do niepłodności.
- Uszkodzenie lub brak jajowodów: Problemy z jajowodami uniemożliwiające naturalne zapłodnienie.
- Niewyjaśniona niepłodność: Kiedy przyczyna niepłodności nie jest znana.
Korzystanie z dawców w procedurze in vitro
Jednym z przełomowych aspektów in vitro jest możliwość korzystania z komórek jajowych lub plemników dawców. To rozwiązanie jest szczególnie ważne dla par, w których jedna z osób ma poważne problemy z płodnością lub gdy dwie indywidualne diagnozy potwierdzają niepłodność u starających się o potomstwo przyszłych rodziców. (w dalszej części tekstu pojawi się wątek: podwójne dawstwo)
Dawstwo komórek jajowych
Kobiety, które nie mogą produkować własnych komórek jajowych, mogą skorzystać z komórek od dawczyń. Dawczynie przechodzą specjalistyczne badania, aby upewnić się, że są zdrowe i mają odpowiednią jakość komórek jajowych. Proces polega na pobraniu komórek jajowych od dawczyni, które następnie są zapładniane w laboratorium plemnikami partnera biorczyni lub dawców. Powstały zarodek jest później przenoszony do macicy biorczyni.
Więcej informacji w artykule: “Bezcenny DAR dla niepłodnej mamy”
Dawstwo nasienia
W przypadku mężczyzn z niską liczbą plemników lub ich brakiem, możliwe jest skorzystanie z nasienia dawcy. Dawcy nasienia również przechodzą rygorystyczne badania zdrowotne, aby zapewnić najwyższą jakość nasienia. Procedura polega na zapłodnieniu komórki jajowej biorczyni lub dawczyni za pomocą nasienia dawcy, a następnie przeniesieniu zarodka do macicy biorczyni.
Więcej informacji w artykule: “Bank nasienia służy pomocą w wielu życiowych okolicznościach”.
Podwójne dawstwo
W niektórych przypadkach konieczne jest użycie zarówno komórek jajowych, jak i nasienia od dawców. Taka sytuacja ma miejsce, gdy oboje partnerzy mają problemy z płodnością lub gdy z różnych przyczyn biologicznych oboje nie mogą użyć swoich własnych gamet. Podwójne dawstwo pozwala na stworzenie rodziny nawet w najbardziej skomplikowanych przypadkach.
Proces zapłodnienia in vitro z pomocą dawców
Proces in vitro z wykorzystaniem komórek jajowych lub nasienia dawców przebiega podobnie jak tradycyjne zapłodnienie in vitro, z kilkoma dodatkowymi krokami.
- Wybór dawcy: Kliniki oferują szeroki wybór dawców, często z możliwością przeglądania ich profili, które zawierają informacje o zdrowiu, wyglądzie fizycznym, wykształceniu i zainteresowaniach. W niektórych przypadkach dawcy mogą być anonimowi, w innych – znani biorcom.
- Stymulacja hormonalna: Biorczyni lub dawczyni komórek jajowych poddawana jest stymulacji hormonalnej w celu wywołania owulacji i uzyskania odpowiedniej liczby dojrzałych komórek jajowych.
- Pobranie komórek jajowych: Dojrzałe komórki jajowe są pobierane z jajników za pomocą specjalnej igły.
- Zapłodnienie: Komórki jajowe są zapładniane nasieniem w laboratorium. Proces ten odbywa się pod ścisłą kontrolą embriologów.
- Hodowla zarodków: Powstałe zarodki są hodowane w inkubatorach przez kilka dni, aby ocenić ich rozwój i wybrać najlepsze do transferu.
- Transfer zarodków: Najlepszy zarodek lub zarodki są przenoszone do macicy biorczyni, gdzie mają szansę się zagnieździć i rozwijać.
- Test ciążowy: Po około dwóch tygodniach od transferu zarodków, biorczyni przechodzi test ciążowy, aby sprawdzić, czy procedura zakończyła się sukcesem.
Etyka i regulacje prawne
Kwestia korzystania z dawców w procedurach in vitro wiąże się z różnymi aspektami etycznymi i prawnymi. Prawo dotyczące dawstwa komórek jajowych i nasienia różni się w zależności od kraju. W niektórych krajach dawstwo jest ściśle regulowane, a dawcy mogą być anonimowi lub jawni. Inne kraje mogą mieć bardziej liberalne podejście, pozwalając parom na większą elastyczność w wyborze dawców.
Etyczne aspekty dotyczą również kwestii anonimowości dawcy, praw dziecka do poznania swoich biologicznych rodziców oraz wynagrodzenia dla dawców. Ważne jest, aby pary korzystające z tej formy leczenia były dobrze poinformowane o wszystkich aspektach prawnych i etycznych, aby mogły podjąć świadomą decyzję.
Zakończenie
In vitro z pomocą dawców to potężne narzędzie, które pozwala wielu parom spełnić marzenie o posiadaniu dzieci. Dzięki postępowi medycyny i technologii, zapłodnienie pozaustrojowe staje się coraz bardziej skuteczne i dostępne, oferując nadzieję na przyszłość dla tych, którzy z różnych przyczyn mają trudności z poczęciem dziecka. Procedura ta, choć skomplikowana i wymagająca, niesie ze sobą ogromne możliwości, pozwalając na tworzenie własnej rodziny mimo przeszkód natury biologicznej.
Dla nas najważniejszy jest CZŁOWIEK
SCM Ovum
