- Strona główna
- /
- Leczenie niepłodności
- /
- In vitro
Zobacz też:
Leczenie niepłodności
In vitro Lublin
W dzisiejszych czasach z problemem niepłodności boryka się nawet 15% par w wieku rozrodczym. Często jedyną ich szansą na posiadanie potomstwa jest właśnie in vitro. Na całym świecie, w wyniku tego sposobu zapłodnienia, urodziło się już około 8 mln. dzieci a liczba par, które w ten sposób spełniły swoje największe w życiu marzenie, stale rośnie. W Polsce metoda ta zgodnie z uwarunkowaniami prawnymi, skierowana jest do par heteroseksualnych, żyjących w związkach małżeńskich lub nieformalnych.
Czym jest In Vitro?
Jak przygotować się do leczenia In VItro?
Tak jak przed zajściem w każdą ciążę warto aby kobieta przygotowała swój organizm fizycznie oraz psychicznie. Dieta przyszłej mamy powinna zostać w tym czasie wzbogacona o białko, wapń a także kwas foliowy. Należy pamiętać o eliminacji alkoholu i palenia papierosów. Wskazane jest wprowadzenie zdrowego stylu życia wzbogaconego o lekką aktywność fizyczną czy też spacery na świeżym powietrzu.
Psychika pary odgrywa tutaj również bardzo ważną funkcję. Wzajemne wsparcie i pozytywne nastawienie to kolejny klucz do sukcesu.
W trakcie przygotowań do zapłodnienia pozaustrojowego, lekarz zleca indywidualnie dobrany zestaw badań laboratoryjnych oraz pacjenci zostają poproszeni o wyrażenie pisemnej zgody na przeprowadzenie całej procedury IVF.
Poszczególne etapy in vitro
Generalnie rzecz biorąc proces in vitro możemy podzielić na pięć etapów:
Stymulacja hormonalna
Odpowiednio dobrana do pacjentki i kontrolowana przez lekarza stymulacja, ma na celu uzyskanie większej liczby dojrzałych pęcherzyków (komórek jajowych) niż ma to miejsce w cyklu naturalnym. W celu pobudzenia wzrostu pęcherzyków, kobieta po wcześniejszym przeszkoleniu przez personel medyczny, podaje sobie samodzielnie lek w formie zastrzyków podskórnych. Stymulacja trwa do momentu gdy lekarz wykonując USG oraz badania hormonalne, stwierdzi, że pęcherzyki osiągnęły odpowiednią wielkość. Wtedy też podejmuje decyzję o zakończeniu stymulacji i przygotowuje pacjentkę do pobrania komórek jajowych czyli do punkcji.
Punkcja – pobieranie komórek jajowych
Pobranie komórek jajowych ma miejsce 34 – 36 godzin po aplikacji ostatniej dawki leku i odbywa się w drodze punkcji. Zabieg ten, po konsultacji z anestezjologiem, wykonywany jest w krótkim, dożylnym znieczuleniu ogólnym. Polega on na nakłuciu igłą pęcherzyków w obu jajnikach w celu pobrania płynu pęcherzykowego zawierającego komórki jajowe. Punkcja odbywa się pod kontrolą USG i trwa około 10 – 20 min.
Pacjentka w dniu zabiegu powinna być na czczo, nie wolno jej więc zatem na 6 godzin przed planowanym znieczuleniem, spożywać posiłków oraz pić napojów. W tym dniu, już po wykonanej punkcji właśnie ze względu na podane znieczulenie, kobieta nie może prowadzić samochodu ani obsługiwać sprzętu mechanicznego.
Pobranie nasienia
Po zakończeniu punkcji, pacjent jest poproszony o oddanie nasienia, które jest następnie przygotowywane i preparowane do dalszej części zabiegu.
Jeśli istnieje taka konieczność i pacjent posiada już wcześniej zamrożone nasienie w banku nasienia, można je po wcześniejszym rozmrożeniu, z powodzeniem użyć do wykonania procedury IVF.
Jest również możliwość skorzystania z nasienia dawcy.
Zapłodnienie komórek
Pobrane w drodze punkcji, dojrzałe komórki poddawane są procesowi zapłodnienia a następnie hodowli i obserwacji. W kolejnej dobie embriolog dokonuje oceny liczby zapłodnionych komórek oraz kontroluje ich pierwsze podziały.
Transfer zarodków
Po zabiegu punkcji następuje hodowla zarodków do piątej, a niekiedy szóstej doby. Uzyskane zarodki są obserwowane i oceniane. Dla uzyskania najwyższej skuteczności zabiegów zaleca się zamrożenie zarodków i odroczenie ich transferu do kolejnego cyklu po uprzednim przygotowaniu pacjentki. Zgodnie z najnowszymi rekomendacjami takie postępowanie znacząco zwiększa szanse uzyskania ciąży. Sam zabieg jest krótkotrwały i bezbolesny. Przy pomocy specjalnego cewnika, pod kontrolą USG wprowadzany jest zarodek lub zarodki do macicy. Po zabiegu pacjentka odpoczywa kilka minut, następnie wydawane są zalecenia dotyczące dalszego postępowania.
WAŻNE! W dniu transferu zarodka(FET) pacjenci są ZOBOWIĄZANI POJAWIĆ SIĘ W KLINICE RAZEM! Należy zgłosić się do rejestracji z dowodem osobistym.
Przed przystąpieniem do in vitro należy wykonać następujące badania wymagane przez Ministerstwo Zdrowia:
Badania wymagane do in vitro dla kobiet
- Anty-HIV-1,2
- HbsAg
- VDRL
- Anty-HCV-Ab
- Grupa krwi
- Anty-Hbc
- Badanie w kierunku chlamydii (PCR)
- Toksoplazmoza
- Badanie cytologiczne
- Badanie czystości pochwy
- Badanie przeciwciał różyczki
Badania wymagane przez anestezjologa:
- Morfologia
- Układ krzepnięcia
- Elektrolity
- EKG
Badania wymagane do in vitro dla mężczyzn
- Anty-HIV-1,2
- HbsAg
- VDRL
- Anty-HCV-Ab
- Anty-Hbc
- Grupa krwi
Wskazania do in vitro
Do najczęstszych przyczyn, które są wskazaniem do wykonania IVF należy zaliczyć:
- Niedrożność jajowodów
- Niemożność wywołania owulacji
- Ciężka endometrioza
- Zaawansowany wiek kobiety – powyżej 38 lat
- Zmniejszenie rezerwy jajnikowej
- Aspermia – brak nasienia
- Niepłodność immunologiczna
- Niepłodność idiopatyczna – niewiadomego pochodzenia
- Stosowane wcześniej metody leczenia, nie przyniosły efektu
Skuteczność procedury in vitro
Techniki zapłodnienia in vitro
ICSI – Intracytoplasmic Sperm Injection – to docytoplazmatyczne wstrzykiwanie plemników. Jest to jedna z technik laboratoryjnych wspomaganego rozrodu.
Pierwsze etapy tego rodzaju sztucznego zapłodnienia są identyczne jak przy klasycznym in vitro:
- Stymulacja hormonalna jajników
- Punkcja – pobranie komórek jajowych
- Pobranie oocytów z płynu pęcherzykowego
- Oddanie nasienia
Kolejnym etapem tej procedury, odróżniającym się od in vitro klasycznego, jest mikroinjekcja plemnika do komórki jajowej (wprowadzanie pojedynczego plemnika do komórki jajowej).
- Powstałe zarodki poddawane są obserwacji
- Transfer zarodków do jamy macicy
- Mrożenie pozostałych zarodków
Procedura zapłodnienia metodą ICSI skierowana jest głównie dla pacjentów z krytycznie niskimi parametrami nasienia lub w przypadku wcześniejszych niepowodzeń klasycznego in vitro.
- Stymulacja hormonalna jajników
- Punkcja – pobranie komórek jajowych
- Pobranie oocytów z płynu pęcherzykowego
- Oddanie nasienia
Dodatkowe metody wspomagające zapłodnienie
- PICSI (selekcja plemnika przy użyciu kwasu hialuronowego),
- Primo Vison (stałe, bezinwazyjne monitorowanie zarodka),
- Embrio Glue (podłoże ułatwiające zagnieżdżenie zarodka),
- czy AH (assisted hatching – nacięcie osłonki zarodka).
Powiązane artykuły
In Vitro Refundacja 2024: Jak Uzyskać Dofinansowanie?
Chcesz wiedzieć, co to jest in vitro refundacja 2024? Ten artykuł wyjaśnia, kto się kwalifikuje, jakie procedury są finansowane oraz jakie dokumenty są potrzebne. Refundacja in vitro obejmuje
Dawcy nasienia – kto, jak i dlaczego?
Kto może zostać dawcą nasienia i jak wygląda proces oddawania nasienia? W tym artykule znajdziesz odpowiedzi na te pytania oraz dowiesz się, jakie są kryteria dla dawców, jak przebiega proces
In vitro krok po kroku: Kompleksowy przewodnik przez proces zapłodnienia
Chcesz wiedzieć, jak przebiega in vitro krok po kroku? W tym artykule znajdziesz szczegółowy opis każdego etapu: kwalifikacji, stymulacji hormonalnej, pobrania komórek jajowych, zapłodnienia i transferu zarodków. Dowiesz